دو دوست، پیاده از جاده ای عبور می کردند.بین راه سر موضوعی اختلاف پیدا کردندو به مشاجره پرداختند .یکی از آنها از خشم بر چهره ی دیگری سیلی زد.دوستی که سیلی خورده بود،سخت آزرده شدولی بدون آن که چیزی بگوید،روی شن های بیابان نوشت: «امروز بهترین دوستم به من سیلی زد.»آن دو کنار یکدیگر به راه خود ادامه دادندتا به یک آبادی رسیدند.تصمیم گرفتند قدری آنجا بمانندو کنار برکه ی آب استراحت کنند.ناگهان شخصی که سیلی خورده بود،لغزید و در برکه افتاد .نزدیک بود غرق شود که دوستش به کمکش شتافت و او را نجات داد.بعد از آن که از غرق شدن نجات یافت،بر روی صخره ای سنگی این جمله را حک کرد :«امروز بهترین دوستم جان مرا نجات داد.» دوستش با تعجّب از او پرسید:«بعد از آن که من با سیلی تو را آزردم،تو ان جمله را روی شن های صحرا نوشتی ولی حالا این جمله را روی صخره حک می کنی؟» دیگری لبخند زد و گفت :«وقتی کسی ما را آزار می دهد،باید روی شن های صحرابنویسیم تا باد های بخشش ،آن را پاک کنند ولی وقتی کسی محبّتی در حق ما می کند باید آن را روی سنگ حک کنیم تا هیچ بادی نتواند آن را از یاد ها ببرد.»

  در هر سنی که باشیم از بی تجربگی رنج می بریم .

  هر روز برای یاد گیری، یک فرصت جدید است.

  پیری عالی ترین دوره ی عمر است، اما حیف که خیلی بد تمام می شود .

  فردا وقتی است که تنبل ها کار خواهند کرد.

  فقط تنبلها معتقد اند کاری را که می شود پس فردا انجام داد، نباید به فردا مو کول کرد .

  اگر بزرگتر ها دروغ میگویند و کمتر لو می روند به خاطر این است که عمری  تمرین کرده اند.

  افرین بر کسی باد که وقتی چیزی برای گفتن ندارد، سکوت می کند.

  اگر بنا باشد همه یک طور فکر و عمل کنند،مثل ان است که هیچ کس فکر و عمل نکرده است.

  اغلب افراد هرگز کاری را که برایشان انجام می دهید نمی بینند، فقط انهایی را میبینند که برایشان انجام نداده اید.

این روزها می گزرند               این روزهای پراز صفا و محبت             این اوقات باهم بودن           این روزهای سالم و سرشار این ساحت های پراز دوستی                                            همه ی اینها خواهند رفت

اما چه خوب است                     اگر این لحظه ها را                      این ثانیه ها که گیج شده اند ازدوستی مان

این دقیقه ها که غرق شده اند در نگاه هایمان                                                       به بهترین صورت سپری شوند

             پس دستان مرا محکم بگیر                   تا تو را با خود یعنی با هم به شهر خاطره ها     

به دنیای کودکانه ی خود          پرواز دهم         سفری دیدنی با بهترین همسفر خوش خواهد گذشت

                       پس بیا برویم                                   البته اگر بیایی؟!!!!

سلام :به خودم تبریک میگم که تونستم یه وبلاگ جانانه بسازم و با شما ها همراه بشم ....... .